Zeszyty Babci Józi, część IV
Uratowane przed zniszczeniem i ocalone od zapomnienia: Zeszyty Babci Józi, część IV. Opis tego, czego uczone były nasze babcie i prababcie przed II wojną światową na kursach dla młodych gospodyń domowych.
Uratowane przed zniszczeniem i ocalone od zapomnienia: Zeszyty Babci Józi, część IV. Opis tego, czego uczone były nasze babcie i prababcie przed II wojną światową na kursach dla młodych gospodyń domowych.
Uratowane przed zniszczeniem i ocalone od zapomnienia: Zeszyty Babci Józi, część III. Opis tego, czego uczone były nasze babcie i prababcie przed II wojną światową na kursach dla młodych gospodyń domowych.
Zachęcamy do pobrania Zeszytów Babci Józi, które zostały spisane w latach 40. ubiegłego wieku. W zeszytach udokumentowano wiedzę jaką przekazywano naszym babciom i prababciom, niezbędną do prowadzenia gospodarstwa domowego.
Kiełbasa lisiecka to tradycyjna kiełbasa grubo krajana, wyrabiana z najlepszej jakości mięsa wieprzowego, głównie szynki, przyprawiana według specjalnej wiekowej receptury. Kiełbasa posiada smak mięsa wieprzowego z delikatnie wyczuwalną nutą pieprzu i czosnkowy aromat.
Kukiełka to charakterystyczne pszenne pieczywo o wrzecionowatym kształcie, złoto–brązowej skórce i sprężystym miąższu. Kukiełki już od pierwszej połowy XIX wieku były najpopularniejszym produktem lisieckim.
Kapuśniarka jest gotowana na soku z kiszonej kapusty, a następnie zabielana śmietaną. Do zupy dodawane są suszone prawdziwki, co nadaje jej niepowtarzalnego smaku i aromatu.
Produkt o długiej tradycji wytwarzania w regionie (gmina Iwkowa). Smak wędzonki iwkowskiej jest delikatnie słony, z wyczuwalną nutą przypraw stosowanych do marynowania.
Szynka iwkowska to produkt o długiej tradycji przygotowania w regionie, w oparciu o recepturę przekazywaną z pokolenia na pokolenie, wytwarzany ze świeżego mięsa wieprzowego, przygotowywany i wędzony w tradycyjny sposób.
Imbirówka pojawiła się po raz pierwszy w Iwkowej w latach 20-tych XX wieku. Największą popularnością imbirówka cieszyła się jednak w okresie powojennym, kiedy to zyskała rozgłos i uznanie wśród miejscowej ludności oraz turystów odwiedzających Iwkową.