Cyfrowe prefabrykaty

Cyfrowe prefabrykaty

Cyfrowe prefabrykaty to obok elementów marquee, cyfrowych szlaczków, cyfrowych stempli oraz piktogramów, jedne z najbardziej charakterystycznych elementów cyfrowego folkloru turystyki wiejskiej w Polsce.

Dotychczas wyróżniono wiele atrybutów, które definiują unikatowy charakter archaicznych witryn internetowych obiektów turystyki wiejskiej w Polsce. Badania najczęściej koncentrowały się na technikach projektowych i eksploracji kodu HTML. Strony te zostały także przeanalizowane pod kątem wykorzystania elementów graficznych tzw. cyfrowego folkloru.

Archaicznie wykonane strony internetowe obiektów turystyki wiejskiej w Polsce charakteryzuje specyfika zastosowanych obiektów graficznych, częstość występowania cyfrowych artefaktów oraz zastosowanie elementów rustykalnych cyfrowego folkloru.

Elementy marquee przyjmują najczęściej postać tekstu przewijanego wewnątrz pola tekstowego, poziomo lub pionowo. Generowane są za pomocą znacznika blokowego 'marquee’, który pozwala na animację tekstu oraz elementów graficznych (ryc. 1). Cyfrowe szlaczki to elementy graficzne w formie poziomego wzoru, które odgrywają najczęściej rolę motywu dekoracyjnego.

Cyfrowy folklor turystyki wiejskiej w Polsce Rycina 1. Przykład zastosowania znacznika 'marquee’ do przewijania tekstu.

Cyfrowe prefabrykaty to elementy graficzne, z których układane były witryny internetowe, najczęściej w erze Web 1.0 (ryc. 2). Za ich pomocą osiągano np. efekt „zaokrąglenia” lub efektowne przyciski. Elementy te były ze sobą łączone i stanowiły tło dla innych obiektów – tekstowych lub graficznych. Obecnie duża część takich efektów realizowana jest przy pomocy kaskadowych arkuszy stylów CSS [Król i Hernik 2022]. Więcej o cyfrowych prefabrykatach w artykule pt. Cyfrowe prefabrykaty – zapomniane elementy konstrukcyjne (?).

Rycina 2. Cyfrowe prefabrykaty. Źródło: Król i Hernik 2022.

Więcej informacji na temat cyfrowego dziedzictwa obszarów wiejskich znaleźć można na stronie internetowej http://digitalheritage.pl

Wyniki pogłębionej analizy oprawy graficznej oraz techniki wykonania archaicznych witryn internetowych obiektów turystyki wiejskiej w Polsce opublikowano w języku polskim w monografii naukowej pt. Dziedzictwo kulturowe z perspektywy różnych dyscyplin:

Król, K., Hernik, J. (2022). Cyfrowy folklor turystyki wiejskiej w Polsce, W: Król, K., Hernik, J., Prus, B. (red.), Dziedzictwo kulturowe z perspektywy różnych dyscyplin (s. 177-197). Kraków: Wyd. Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. DOI: 10.6084/m9.figshare.20443599