Cyfrowe artefakty turystyki wiejskiej

Cyfrowe artefakty turystyki wiejskiej w Polsce

Przykładem cyfrowego artefaktu turystyki wiejskiej w Polsce jest witryna funkcjonująca pod adresem internetowym: agroirena.republika.pl. Była to witryna gospodarstwa agroturystycznego „Agro Irena”. W archiwach Internetu zachowała się kopia witryny z 2012 roku, wraz z treściami, danymi teleadresowymi oraz elementami graficznymi.

Witrynę „Agro Irena” (ryc. 1) wykonano w standardzie HTML 4.01 Transitional. Potwierdzają to m.in. document type definition (DTD), archaiczny licznik odwiedzin oraz zastosowanie „strony startowej”, która stanowi bramę do właściwych treści. Strona prezentuje zamrożone w czasie opisy oferty turystycznej, galerie fotografii, statyczną, rastrową, archaiczną mapę dojazdu oraz księgę gości. Całość składa się na typową witrynę gospodarstwa agroturystycznego hostowaną na bezpłatnych serwerach w latach 2000-2019.

Rycina 1. Strona internetowa gospodarstwa Agro Irena (kopia z 2012 roku). Źródło: Internet Archive.

Pierwsze kopie archiwalne witryny internetowej gospodarstwa agroturystycznego AGRO-BELLA datowane są na 2001 rok (agrobella.w.interia.pl). Zachowały się elementy graficzne oraz pełen opis oferty usługowej (ryc. 2). Charakterystyczne dla witryn amatorskich i hostowanych na bezpłatnych serwerach były w tamtym czasie statyczne, rastrowe mapy dojazdu, często przygotowywane odręcznie. Taka też mapa była wykorzystywana na stronie AGRO-BELLA, jednak oryginalny plik nie jest dostępny w archiwach. Witrynę wykonano w amatorski sposób, bez zdefiniowania DTD i z zastosowaniem strony kodowej 'charset=windows-1250′, co jest charakterystyczne dla witryn utworzonych przy pomocy Microsoft FrontPage. Strukturę witryny AGRO-BELLA oparto na tabelach (HTML tag), co obecnie nie jest praktykowane. W archiwach Internetu zachował się także zeskanowany wpis do kroniki pochodzący z 2000 roku i być może jedyny zdygitalizowany ślad, który pozostał po wersji papierowej.

Rycina 2. Od lewej: witryna gospodarstwa agroturystycznego AGRO-BELLA (kopia z 2002 roku). Zeskanowany wpis do kroniki pochodzący z 2000 roku. Źródło: Internet Archive.

Cyfrowe artefakty, podobnie jak te, które można „odnaleźć w ziemi”, mają swoje atrybuty, tzn. cechy szczególne, które pozwalają datować obiekt, określić jego zastosowanie, a także oceniać charakter otoczenia społeczno-gospodarczego, tzn. realiów w jakich powstawał i funkcjonował. W przypadku witryn internetowych pozwalają na to między innymi metainformacje oraz techniki projektowe, używane w konkretnym okresie czasu (w konkretnych latach), ale także wybrane atrybuty dizajnu (ryc. 3).

Rycina 3. Klasyka dizajnu charakterystyczna dla witryn gospodarstw agroturystycznych w Polsce, w erze systemu operacyjnego Windows XP. Rok około 2012. Źródło: Internet Archive.

Więcej informacji na temat cyfrowego dziedzictwa obszarów wiejskich znaleźć można na stronie internetowej http://digitalheritage.pl

Publikacje na temat cyfrowych artefaktów turystyki wiejskiej w Polsce:

• Król, K. (2021). Digital cultural heritage of rural tourism facilities in Poland. Journal of Cultural Heritage Management and Sustainable Development, 11(4), 488-498. https://doi.org/10.1108/JCHMSD-10-2019-0130
• Król, K., Hernik, J. (2022). Digital Folklore of Rural Tourism in Poland. Sustainability, 14(3), 1165. https://doi.org/10.3390/su14031165
• Król, K., Zdonek, D. (2022). Digital artefacts of rural tourism: the case study of Poland. Global Knowledge, Memory and Communication. https://doi.org/10.1108/GKMC-03-2022-0052

Zastrzeżenie. Wszystkie wyżej wymienione znaki towarowe należą do swoich (odpowiednich) właścicieli. Nazwy firm i produktów użyte w tym opracowaniu służą wyłącznie do celów identyfikacyjnych.
Disclaimer. All trademarks and registered trademarks mentioned herein are the property of their respective owners. The company and product names used in this document are for identification purposes only.
The source of the figures: Internet Archive (https://archive.org/, accessed on 11 July 2022). Access to the Internet Archive’s Collections is provided at no cost and is granted for scholarship and research purposes only.